Ονομάστηκε ο πιο βρώμικος άνθρωπος στον κόσμο μετά από 67 χρόνια χωρίς να κάνει μπάνιο. Όταν οι γιατροί του έκαναν εξετάσεις, έμειναν απόλυτα ΕΚΠΛΗΚΤΟΙ με τα αποτελέσματα.

ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Σε έναν κόσμο με δισεκατομμύρια ανθρώπους, οι ζωές διαφέρουν τόσο πολύ που μερικές ιστορίες φαίνονται αδιανόητες.

Αυτή είναι μια τέτοια ιστορία: η ιστορία του Αμού Χατζή, ενός ανθρώπου που επέλεξε να ζήσει σε πλήρη απομόνωση και να απέχει από το μπάνιο για σχεδόν επτά δεκαετίες.

Το μπάνιο είναι μια σχεδόν παγκόσμια συνήθεια, αν και υπάρχει διαφωνία για το πόσο συχνά είναι απαραίτητο.

Για τον Αμού Χατζή, ωστόσο, το μπάνιο απλά δεν ήταν μέρος της ζωής του.

Για 67 χρόνια απέφευγε το νερό και το σαπούνι, και οι λόγοι του ήταν βαθιά προσωπικοί.

Ζώντας ως ερημίτης στο Ντεζ Γκαχ, ένα χωριό στο Ιράν, ο Αμού Χατζή δημιούργησε μια μοναδική ζωή. Τοπικά γνωστός ως “Αμού Χατζή” ή “γέρος,” φημολογείται ότι έγινε ερημίτης μετά από μια απογοήτευση.

Γεννημένος το 1928, ζούσε σε ένα μικρό σπίτι από τσιμεντόλιθους στα περίχωρα του χωριού, όπου οι συνήθειές του τού έδωσαν το παρατσούκλι “ο πιο βρώμικος άνθρωπος στον κόσμο.”

Παρά τον αντισυμβατικό τρόπο ζωής του, οι συγχωριανοί του δεν είχαν πρόβλημα με την παρουσία του και σεβάστηκαν τη μοναξιά του.

Για τον Αμού, η προσωπική υγιεινή ήταν ελάχιστη· η μόνη περιποίηση που επέτρεπε στον εαυτό του ήταν να καίει περιστασιακά τα μαλλιά και τα γένια του όταν μεγάλωναν πολύ.

Με τα χρόνια, το δέρμα και τα μαλλιά του πήραν μια ομοιόμορφη γκρι απόχρωση, συνδυάζοντας τέλεια με την σκονισμένη ατμόσφαιρα της απλής καλύβας του.

Παρά τις ασυνήθιστες επιλογές του, ήταν γνωστό ότι έπινε έως και πέντε λίτρα νερό καθημερινά, αν και πάντα από ένα παλιό τσίγκινο δοχείο.

Επίσης, είχε μια ξεχωριστή διατροφή: αντί να δέχεται φρέσκο φαγητό από τους συγχωριανούς, προτιμούσε να ψάχνει και να τρώει ζώα του δρόμου, κυρίως σκαντζόχοιρους. Ακόμα και όταν τα έβρισκε σε προχωρημένη αποσύνθεση, φημολογείται ότι τα έτρωγε ωμά.

Εκτός από αυτές τις διατροφικές επιλογές, οι άλλες ιδιοτροπίες του Αμού περιλάμβαναν το κάπνισμα ζωικών κοπράνων από μία πίπα, καθώς και την προτίμησή του για τσιγάρα—κάποτε φωτογραφήθηκε να καπνίζει πολλά ταυτόχρονα.

Παραδόξως, παρά αυτές τις ασυνήθιστες πρακτικές, ο Αμού Χατζή φαινόταν υγιής και έζησε μέχρι την εντυπωσιακή ηλικία των 94 ετών.

Λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, οι συγχωριανοί του κατάφεραν να τον πείσουν να κάνει το πρώτο του μπάνιο μετά από δεκαετίες.

Είτε συμπτωματικά είτε όχι, πέθανε λίγο μετά.

Πριν από τον θάνατό του, ο Δρ Γκολαμρέζα Μολαβί, καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Τεχεράνης, πραγματοποίησε εξετάσεις και διαπίστωσε ότι η υγεία του ήταν σχετικά σταθερή παρά τον ακραίο τρόπο ζωής του.

Η ζωή του Αμού Χατζή μας υπενθυμίζει τους αμέτρητους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι προσαρμόζονται σε καταστάσεις ή προσωπικές πεποιθήσεις, ακόμη και αν φαίνονται περίεργες στους άλλους.

Η ιστορία του είναι μια απόδειξη της ανθεκτικότητας του ανθρώπινου σώματος και των μυστηρίων της ανθρώπινης συμπεριφοράς.